معنی کنایه از بدخلقی کردن

بدخلقی. [ب َ خ ُ] (حامص مرکب) دشوارخویی. بدصحبتی. طخوخ. (یادداشت مؤلف). دخن. ترش. حجرمه. (منتهی الارب). بدخویی.

کنایه. [ک ِ ی َ / ی ِ] (از ع، اِ) کنایه. کنایت. رجوع به کنایت و ماده ٔ قبل و ترکیبهای این کلمه شود.

گوشت تلخی کردن

گوشت تلخی کردن

اخم و تخم

کنایه از بدخلقی کردن

چهارمیخه کردن

ابرو ترش کردن

بداخلاقی، بدخویی، ترش‌رویی، تندخلقی،
(متضاد) خوش‌خویی، خوش‌خلقی، خوش‌رویی

malumore

چاخان کردن

استقامت کردن

گل کردن

نام گم کردن

یک کاسه کردن

1114